ANAM, CANIM ANAM
" Anam, canım anam!" diyebilen kaç kişi var içimizde? Canı gönülden mi diyor, yoksa ağzının ucuyla mı diyor?
Vefakar, cefakar annelerin günü geldi. Bütün mağazalar indirimlerini verdi. "Annelerinize hediye alın, mutlu olsun, görevi olan ev işlerinde az yorulsun." mu diyorlar sizce? Çoğu kişi de annesini mutlu etmek adına evin ihtiyaçlarını bir bir alıyor. Anneler de mutlu oluyor. Çünkü değer verilmiş, çocukları ve eşi bir gün de olsa mutlu olmasını sağlamışlardır.
Ya günü kutlanmayan, gönlü hoş edilmeyen annelere ne demeli? Hediye almayı bırak evin önünden bir çiçek toplayıp verilmeyen, o gün için bir yemeğe götürülmeyen, o gün hiç ev işi yaptırılmayarak ödüllendirilmeyen, her şeyden öte bir gün azarlanmayan zavallı annelerimize 'Ya sabır' çeksin mi diyelim?
Anne kutsal bir varlıktır. Bizim dünyaya gelmemize vesile olan, gecesini gündüzünü bize adayan, canını bile hiç düşünmeden feda eden kişidir. Allah "ÖF bile demeyin." derken, bizlerin param parça ettiği kişidir. Allahü Teala "Cennet anaların ayakları altındadır." buyurmuştur.
Yeni nesil kuşağın çoğunluğu bugün annelerine isyan eden, dünyaya getirdiği için devamlı suçlayan, "Ben mi istedim, doğurmasaydın!" diye sık sık çemkiren kişilerden oluşmaktadır. Anne onu dünyaya getirdiyse; doyuracak, ölene kadar hizmet edecek düşüncesini taşımaktalar. Anne köle, çocuk sahip rolündeyiz maalesef. Sevgili çocuklar, anne babalarınız ömür boyu sizin hizmetkarınız olamaz. Belli yaşa geldikten sonra sorumluluğunuzu alabilir, kendi ayaklarınızın üstünde durabilirsiniz. İyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan ayırabiliyorsanız anne babaya da gereksiz isyanın anlamı var mı? Bu biraz bencilliğe, sadistlige girmiyor mu?
Bir de annesine içten içe kin besleyip, bir türlü affetmeyenler var. Annesini beğenmez, onunla yaşamayı bırak fotolarda bile görünmek istemeyenler var. Annen senin rakibin değil, düşmanın hiç değil. Annelere kin tutulmaz, küsülmez.
İnsan olarak şunu düşünelim: Bu alemi yaratan, bir düzen koyan yüce bir varlık var, O da Allah'tır. O, 'Ol' demeyince hiçbir şey olmaz, kıpırdamaz. İnsanı, hayvanı, bitkiyi yaratan da O'dur. Bizim yaratılışımıza, ana-babamıza isyanımız Allah'a isyandır. Allah, özellikle anneye annelik duygusu denilen "çocuğunu koruma, kollama, fedakarlık, merhamet, özveri " gibi özellikleri vermiştir. Çevremizdeki hayvanlara bile baktığımızda yavrusunu nasıl koruduğunu görürüz. Bir tavuğun, bir kedinin yavrusuna el uzat bakalım, neler yapacağını görürsün. İnsan olarak da bir anne çocuğunu çevresindeki tüm tehlikelerden korumaya çalışır, çocuğunun rahat ve huzurlu yaşaması için elinden gelenin fazlasını gösterir. Bazı anneler aşırı korumacılık yaparak ileri gidebilir. Bu da çocukta öz güven eksikliğine yol açabilir veya aşırı hırçın olmalarına sebep olabilir. Ancak şunu bilin ki; anne babalar çocuklarının hep güvende olmasını ister. Bu yüzden hoş görülü yaklaşım gerekir.
Evet yine bir anneler günü geldi. Tüm annelerimiz sevinsin, mutlu olsun. Annelerin kıymeti bir gün değil her gün bilinsin. Arkadaş seçme hakkın var, ancak anne seçme hakkın yok. Senin bir annen var. Başka da yok. Anneler ölünce pişmanlık duymak yerine sağlığında kıymetini bilelim.
"Ana başta tac imiş,
Her derde ilaç imiş.
Bir evlat pir olsa da
Anaya muhtaç imiş."
Hiç bir kucak onun kucağı kadar sıcak değildir. Hiç bir el onun eli kadar yumuşak değildir. Hiç bir kalp onun kalbi kadar geniş, ferah değildir. Bir annenin kaç evladı olursa olsun sevgisi hepsine eşittir. Çocukları arasında ayırım yapmaz. Anadan uzaklaşan evlattır, ayırım yaptığını düşünen evlattır. Sakın ola ki sanmalarla hareket etmeyin.
Tüm annelerin gözünden akan yaş; sevinç göz yaşı olsun, mutluluk göz yaşı olsun.
İncilay Öğretmen
Yorumlar
Yorum Gönder